Leanne is op een spectaculaire manier gered tijdens een grote oefening.
Hangen aan een helicopter
Al een aantal maanden geleden werd ik door Marieke benaderd met de vraag of ik wilde helpen als ‘slachtoffer’ tijdens de landelijke oefening. Deze oefening zou plaats vinden op 16 april 2016. Er werd erg geheimzinnig gedaan over wat er precies allemaal zou plaatsvinden. Een partyboot speelde een rol en veel slachtoffers waren nodig. Nu ben ik al een aantal keren eerder slachtoffer geweest bij een oefening en ik wist al dat dit vaak spectaculair kan worden. Marieke kon wel vertellen dat de werkgroep druk bezig was proberen te regelen dat er een helicopter van de SAR (search and rescue) zou komen assisteren. Ik wilde sowieso al slachtoffer zijn, maar ik drukte Marieke op het hart dat als er een helicopter zou komen dat ik door de helicopter gered wilde worden!
Op vrijdag 15 april kreeg ik een appje van Marieke. Ik zat (rustig) een college te volgen, maar na dat appje kon ik wel springen op de stoel. Marieke appte: “Zorg je voor genoeg droge kleding morgen?” Ik stuurde terug: “Uiteraard. Nog meer?” Marieke: “Nee hoor, gewoon voldoende om je om te kleden”. Dus ik: “Komt de chopper????” Marieke: “Welke maat overlevingspak moet je hebben??” Ik kon niet meer stil zitten. De kans dat ik misschien gered zou kunnen worden door een helicopter vond ik echt te gek! Marieke vertelde echter dat ik de dag later alles zou horen. Een onrustige nacht volgde…
Om 8:00 uur stond ik dus op zaterdagochtend op de Buitenkaag. Ik kan vertellen dat je dan vroeg moet opstaan als je vanuit Delft moet komen… Dat maakt niet uit. Ik was daar. En sommige mensen waren er nog eerder. Ik kreeg een overlevingspak en ik kreeg te horen dat ik in een reddingsvlot zou moeten. Dit reddingsvlot was bedoeld voor 6 personen, maar wij moesten met zijn 8-en in dat vlot. Daar zat ik dus. Aan lager wal tussen 7 mannen in een reddingsvlot. Dat was gezellig, maar ook afzien! Mannen worden een soort beesten onder elkaar en helemaal als er één vrouw tussen zit kennelijk. Wat daar allemaal gezegd wordt kan ik echt niet herhalen..
Ondertussen zag ik na een klein uurtje een aantal reddingsboten aan komen varen. Al snel waren er een aantal reddingsboten bij ons en de reddingsmensen begonnen ons één voor één uit dat vlot te halen. Ik wilde helemaal niet uit het vlot gehaald worden. Ik wilde door de helicopter gered worden. De reddingsmensen wisten echter niet dat er een helicopter zou komen. En dus werd ik op een reddingsboot gezet. Ik baalde. Enorm! Want zodra ik op de reddingsboot zat, kwam de helicopter aan gevlogen. Het was een magnifiek gezicht! Een helicopter boven de plas met allemaal reddingsboten. En daar zat ik. In die reddingsboot en niet in het vlot om gered te worden.
Door de helicopter werden de laatste twee “slachtoffers” uit het vlot gehaald. En ik dus niet. Ik werd door mijn redders naar de partyboot gebracht. Op deze partyboot zaten andere slachtoffers die geholpen waren of werden. Op de boot stond ook iemand van de organisatie. Zodra hij mij zag riep hij: “Wat doe jij hier? De helicopter gaat jou oppikken. Ga terug naar het vlot!” Ik riep tegen mijn redders dat ze me moesten afzetten. Zo snel zij konden voeren zij terug naar de helicopter. Zij wisten ook wel dat deze kans echt te gek was!
Aangekomen onder de helicopter was het reddingsvlot weg. Na een korte blik tussen de piloot van de helicopter en de schipper van de reddingsboot kreeg ik een seintje dat ik het water in mocht. Zo snel ik kon nam ik een duik voorwaarts en ik sprong het water in. Helaas had ik mijn overlevingspak nog open staan en geen capuchon op. Luttele seconden later was dus al mijn kleding onder het pak doorweekt. Het boeide me niets. Ik zou gered worden door de helicopter!!
Na een paar seconden kwam de kikvorsman uit de helicopter naar beneden gehaald. Ik kan je vertellen dat dat best eng is. Hij pakte mij beet en deed een band om mijn armen heen. Hij stak zijn duim omhoog en ik beantwoorde met een brede lach en een dikke duim omhoog. En daar gingen we! Samen werden we de helicopter ingetakeld. Echt te gek!! Onvoorstelbaar snel zat ik al in de helicopter. Ik heb gewoon een stukje gevogen aan een ijzerdraad, hangend onder een helicopter. Wie kan dat nou zeggen! Met de helicopter vlogen we een klein stukje, naar de partyboot. Door de harde wind moest de helicopter een aantal rondjes vliegen. Dit vond ik natuurlijk helemaal niet erg. Door deze rondjes had ik een super uitzicht op de oefening. Wat een te gek gezicht! Een partyboot omringt door allemaal reddingsboten op een grote plas. Verder niets. Het geluid in de helicopter was overweldigend. Zo hard. Niet normaal. De helicopter ging vlakbij de partyboot hangen. Mijn “redder” – de kikvorsman – dook vanaf het randje van de helicopter aan de ijzerdraad weer naar beneden en belandde op de partyboot. Ik werd door de andere “redder” in de helicopter gewenkt. Ik moest ook op het randje gaan zitten. Op het randje zittend keek ik de diepte in. Hoe te gek! Ik zag iedereen op de partyboot staan. Ondertussen zag ik Marieke met een grote grijns foto’s maken van mij. Ik kon een grote grijns niet onderdrukken. Met een dikke duim omhoog gaf ik aan dat ik er klaar voor was. Ik dook het randje af en hing aan de ijzerdraad. Ik werd langzaam naar beneden getakeld. Ondertussen keek ik rond en grijnste ik volop. Eenmaal op de partyboot, werd ik losgekoppeld van de ijzerdraad en de band om mijn armen. Mijn redder koppelde zichzelf weer aan de ijzerdraad en enkele seconden later zat hij alweer op het randje van de helicopter. Nog een zwaai en daar gingen mijn redders weer weg in dat grote gele monster!
Wat een geweldige ervaring!! Het meedoen aan oefeningen vond ik altijd al te gek. Gered worden door een helicopter is echt nog een stapje verder dan te gek. Het is onbeschrijfelijk en super tof! Ik kan gewoon niet geloven dat ik dit heb mogen doen. Ik gun het iedereen. Dus, geef je op voor de volgende oefening en wie weet.. Hang jij de volgende keer aan die helicopter!
Groetjes, Leanne
